Acha Mali na Jamaa Waende

Kumbukeni siku zile za kwanza, mlipokwisha kutiwa nuru, mlistahimili mashindano magumu ya mateso, wakati fulani mkishutumiwa na kuteswa hadharani, na nyakati fulani mkiwa washirika wa wale waliotendewa hivyo. Kwa maana mliwahurumia wale waliokuwa gerezani, mkakubali kwa furaha kunyang'anywa mali zenu, mkijua kwamba ninyi wenyewe mna mali iliyo bora zaidi, idumuyo. Basi msiutupe ujasiri wenu, ambao una thawabu kubwa. (Waebrania 10:32-35)

Wakristo katika Waebrania 10:32–35 wamepata haki ya kutufundisha kuhusu upendo wa gharama.

Hali inaonekana kuwa hivi: Katika siku za kwanza za kuongoka kwao, baadhi yao walifungwa kwa sababu ya imani yao. Wengine walikabiliwa na uamuzi mgumu: Je, tuende kisirisiri na kukaa “salama,” au tuwatembelee ndugu na dada zetu walio gerezani na kuhatarisha maisha na mali zetu? Walichagua njia ya upendo na kukubali gharama.

“Kwa maana mliwahurumia wale waliokuwa gerezani, mkakubali kwa furaha kutekwa mali zenu.”

Lakini je, walikuwa wenye hasara? Hapana. Walipoteza mali na kupata furaha! Walikubali hasara hiyo kwa furaha.

Je, tujikane wenyewe na kuwapenda wengine kama Mungu anavyotupenda sisi na kuhatarisha mali na maisha yetu? Au tubaki "salama" ?

Kwa maana moja, walijikana wenyewe. Ilikuwa ya kweli na ya gharama kubwa. Lakini kwa maana nyingine, hawakufanya hivyo. Walichagua njia ya furaha. Kwa wazi, Wakristo hawa walichochewa kwa ajili ya huduma ya gerezani kama vile Wamakedonia (wa 2 Wakorintho 8:1–9 ) walivyochochewa kuwasaidia maskini. Furaha yao katika Mungu ilifurika katika upendo kwa wengine.

Waliangalia maisha yao wenyewe na kusema, “Fadhili za Bwana ni bora kuliko uhai” (ona Zaburi 63:3).

Walitazama mali zao zote na kusema, “Tuna mali mbinguni iliyo bora na hudumu muda mrefu kuliko hizi zote” (ona Waebrania 10:34).

Kisha wakatazamana na kusema - labda waliimba - kitu kama wimbo mkuu wa Martin Luther:

Acha bidhaa na jamaa waende  Maisha haya ya kufa pia  Mwili wanaweza kuua  Kweli ya Mungu inadumu  Ufalme wake ni wa milele