Maana ya Mateso

Aliona kulaumiwa kwa ajili ya Kristo kuwa ni utajiri mkubwa kuliko hazina za Misri, maana alikuwa anatazamia kupata tuzo. (Waebrania 11:26)

Hatuchagui mateso kwa sababu tumeambiwa pekee, bali kwa sababu Yule anayetuambia anayelezea kuwa ni njia ya furaha ya milele.

Anatualika katika utii wa mateso sio tuonyeshe nguvu ya kujitolea kwetu kwa wajibu, au kufunua nguvu ya azimio letu la maadili, au kuthibitisha viwango vya juu vya uvumilivu wetu kwa maumivu, lakini badala yake kudhihirisha, katika imani kama ya mtoto, thamani isiyo na kikomo ya ahadi zake zinazoridhisha - ukuu unaoridhisha na uzuri wa utukufu wake kama utimizo wa zote.

Musa “[alichagua] kuteswa pamoja na watu wa Mungu kuliko kufurahia anasa za dhambi kwa kitambo. . . . Kwa maana alikuwa anatazamia thawabu” (Waebrania 11:25–26). Kwa hiyo, utiifu wake ulitukuza thawabu - yote ambayo Mungu ni kwa ajili yake katika Kristo - sio azimio la kuteseka.

Hiki ndicho kiini cha furaha ya Kikristo. Katika kutafuta furaha kupitia mateso, tunakuza thamani ya kuridhisha yote ya Chanzo cha furaha yetu. Mungu mwenyewe anang'aa kama mwangaza katika mwisho wa handaki yetu ya maumivu.

Ikiwa hatuonyeshi kwamba yeye ndiye lengo na msingi wa furaha yetu katika mateso, basi maana halisi ya mateso yetu itapotea. 

Maana yake ni hii: Mungu ni faida. Mungu ni faida. Mungu mwenyewe ni faida. Hiyo ndiyo maana ya mateso yetu.

Mwisho mkuu wa mwanadamu ni kumtukuza Mungu. Na ni kweli katika mateso kuliko mahali pengine popote ambapo Mungu hutukuzwa zaidi ndani yetu tunaporidhika zaidi ndani yake.