Nisaidie Kutokuamini Kwangu

Kwa ajili ya neema niliyopewa nawaambia kila mmoja miongoni mwenu, asijidhanie kuwa bora kuliko impasavyo, bali afikiri kwa busara kwa kulingana na kipimo cha imani Mungu aliyompa. (Warumi 12:3)

Katika muktadha wa mstari huu, Paulo ana wasiwasi kwamba watu walikuwa wakijifikiria wenyewe kwa kiwango cha “juu kuliko [wanavyopaswa] kufikiria.” Dawa yake ya mwisho kwa kiburi hiki ni kusema kwamba sio karama za kiroho pekee ni kazi ya neema ya bure ya Mungu katika maisha yetu, lakini pia imani yenyewe ambayo tunatumia karama hizo. “. . . kila mtu kwa kadiri ya kipimo cha imani ambacho Mungu amemgawia.”

Hii ina maana kwamba kila sababu inayowezekana ya kujivunia imeondolewa kutoka kwetu. Je, tunawezaje kujivunia ikiwa hata sifa ya kupokea zawadi pia ni zawadi?

Ukweli huu una athari kubwa juu ya jinsi tunavyosali. Yesu anatupa mfano katika Luka 22:31–32. Kabla ya Petro kumkana mara tatu Yesu anamwambia, “Simoni, Simoni, sikiliza, Shetani ameomba kuwapepeta ninyi wote kama ngano. Lakini nimekuombea wewe Simoni ili imani yako isishindwe, nawe ukiisha kunirudia, uwaimarishe ndugu zako.” 

Yesu anaomba ili imani ya Petro isishindwe hata kupitia dhambi ya kukana, kwa sababu anajua kwamba Mungu ndiye atoaye imani. Kwa hiyo tunapaswa kuomba jinsi Yesu alivyofanya—kwa ajili yetu na kwa ajili ya wengine ili Mungu aimarishe imani yetu. 

Hivyo, mtu aliyekuwa na mtoto mwenye kifafa akapaza sauti, “Naamini; Nisaidie kutokuamini kwangu!” (Marko 9:24). Hii ni sala nzuri. Inakubali kwamba bila Mungu hatuwezi kuamini vile tunavyopaswa kuamini.

Hebu tuombe kila siku,

“Ee Bwana, asante kwa imani yangu. Idumishe. Itie nguvu. Iwe na kina zaidi. Usiiruhusu ishindwe. Ifanye kuwa nguvu ya maisha yangu, ili kwamba katika kila jambo ninalolifanya, upate utukufu kama Mpaji mkuu. Amina.”