Yesu ni Amina ya Mungu

Ahadi zote za Mungu zinapata Ndiyo yao ndani yake. Ndiyo maana ni kupitia kwake tunasema Amina yetu kwa Mungu kwa utukufu wake. (2 Korintho 1:20)

Sala ni mahali ambapo siku zilizopita na siku zijazo zinaunganishwa mara kwa mara katika maisha yetu. Nalitaja hili hapa kwa sababu Paulo anaunganisha maombi na Ndio ya Mungu katika mstari huu katika namna ya kushangaza. 

Katika 2 Wakorintho 1:20, anasema “Ndiyo maana ni kupitia kwake tunasema Amina yetu kwa Mungu kwa utukufu wake.” Hebu tujaribu kulainisha hiyo. 

Yaani, anasema: "Kwa hiyo, kwa sababu ya Kristo, tunasema Amina kwa Mungu katika maombi yetu ili kuonyesha kwamba Mungu anapata utukufu kwa ajili ya neema ya baadaye tunayoomba na kutegemea tunapoomba." 

Katika Yesu Kristo, Mungu anasema Ndiyo yake kwetu kupitia ahadi zake; na katika Kristo tunasema Ndiyo yetu kwa Mungu kupitia maombi.

Ikiwa umewahi kujiuliza kwa nini Wakristo husema Amina mwishoni mwa maombi yetu, na desturi hiyo ilitoka wapi, hili ndilo jibu. Amina ni neno lililochukuliwa moja kwa moja kutoka Kiebrania hadi Kigiriki bila tafsiri yoyote, kama vile lilivyoingia katika Kiingereza na lugha nyingine nyingi bila tafsiri yoyote. 

Kwa Kiebrania, ilikuwa ni uthibitisho wenye nguvu sana (angalia Hesabu 5:22; Nehemia 5:13; 8:6) — kauli rasmi, ya dhati, na ya kweli “Nakubaliana,” au “Nathibitisha kile kilichosemwa,” au “Hii ni kweli.” Kwa urahisi, “Amina” inamaanisha Ndiyo ya dhati sana katika muktadha wa kumwomba Mungu. 

Sasa angalia uhusiano kati ya nusu mbili za 2 Wakorintho 1:20. Nusu ya kwanza inasema, “Ahadi zote za Mungu zinapata Ndiyo yao ndani yake.” Nusu ya pili inasema, “Ndiyo maana ni kupitia kwake tunasema Amina yetu kwa Mungu kwa utukufu wake.” 

Tunapotambua kwamba “Amina” na “Ndiyo” vina maana sawa, ndivyo kifungu hiki kinavyosema: Katika Yesu Kristo, Mungu anasema Ndiyo yake kwetu kupitia ahadi zake; na katika Kristo tunasema Ndiyo yetu kwa Mungu kupitia maombi.